San Francisco en weer naar huis ...

We hebben een camping gevonden in Marina, een plaatsje aan de kust. Best wel een dure camping voor het kleine, stoffige plekje dat we hebben maar ja, we hebben geen zin meer om te rijden en te zoeken. Rich en ik wandelen nog naar het strand maar het is koud en mistig .... brrrr. Vanwege de kou duiken we weer redelijk vroeg de slaapzak in en Niels wil in de auto slapen. Allemaal prima. We hebben vandaag contact gehad met het hotel dat we hebben geboekt voor San Francisco en we kunnen een dagje eerder komen ... yes! Dus de volgende dag al vroeg op pad richting Emeryville, ten oosten van San Francisco. Gelukkig kunnen we al vroeg inchecken bij het hotel, we hebben een mooie ruime kamer op de 6e verdieping met mooi uitzicht over de baai van San Francisco. In de verte zien we the golden gate bridge liggen ... heel gaaf. In de middag shoppen we nog om de hoek bij het hotel, hier ligt een leuke winkelstraat met hele gave winkels, dus dat komt helemaal goed. De volgende dag begint met een feestje: Rich is jarig! We gaan met de metro naar SF en dan is het shop till you drop. We vermaken ons goed deze dag! De volgende dag gaan we met de auto de stad in om de 49 miles scenic drive te rijden. Het is zondag dus dat moet lukken. Nou ... het valt nog niet mee hahaha en af en toe is het reuze gezellig in de auto. Als we bij the golden gate bridge zijn, besluiten we de rest niet te rijden want we hebben kaarten voor de baseball wedstrijd tussen SF Giants en Pittsburgh Pirates. In de buurt van het AT&T Stadium zoeken we een parkeerplaats (niet normaal wat dat kost: $35) en dan gaan we het stadion binnen. De wedstrijd is al begonnen en de 2e inning is net afgelopen en SF staat met 1-0 achter. Of het nu komt omdat wij binnenkomen, weet ik niet maar in de 3e inning scoren the Giants 2x. Het stadion ontploft zowat ... heel gaaf die sfeer!! Ze moeten in totaal 9 innings spelen en als de 8e is afgelopen gaan we er vandoor. Een beetje de drukte voor zijn want als al die mensen het stadion uit moeten, dat belooft wat. Desondanks doen we ruim een uur over een stukje dat 12 minuten zou moeten duren volgens de TomTom. Achteraf blijkt dat we van 7 (jaja) naar 1 baan moeten .. tja en er is nergens een verkeersregelaar te bekennen, dus dan krijg je chaos. Maar ach, we hebben vakantie dus we maken ons niet druk (een zeer opgewonden vrouw voor ons maakte zich overigens wel heel druk en die hoopte dat het door veelvuldig te toeteren iets sneller zou gaan ... niet dus. We probeerden niet te hard te lachen.). Ook dit was weer een mooie dag! De volgende dag hebben de kids geen zin om mee te gaan de stad in. Zij blijven in het hotel chillen en Rich en ik gaan alleen naar SF. Eerst weer met de metro en dan wandelen we langs het water naar Pier 39. Onderweg kijken we nog of we tickets kunnen krijgen voor Alcatraz maar de eerstvolgende mogelijkheid is begin september (huh?). Dat gaat dus niet door. Pier 39 is gezellig toeristisch, de zeeleeuwen vinden het ook leuk (denk ik) en we wandelen nog verder naar the fishermans wharf. Misschien dan nog fietsen huren voor een tocht over the golden gate bridge en dan met de veerboot weer terug. Het is wel behoorlijk koud en mistig bij de brug. Dan horen we dat we toch wel zo'n 4 uur hiervoor moeten aanhouden en we vinden dat te laat worden. De kids zijn al best lang alleen en ik moet ook inchecken voor de terugvlucht (helaas). We gaan dus terug naar het hotel. We eten nog een hapje samen en gaan dan inchecken en de laatste spullen inpakken. En dan is uiteindelijk de laatste dag van onze trip aangebroken. We vliegen rond 19.00u terug. We kunnen gelukkig tot 14.00u op onze kamer blijven. En dan rijden we via een omweg naar de luchthaven van SF. Nog even naar een uitkijkpunt ten noorden van the golden gate bridge en er uiteraard overheen. En dan gaan we onze auto inleveren en wachten we op de luchthaven totdat we terug kunnen naar huis. Gelukkig geen vertraging en na een lange vlucht (9.30u) landen we in Londen. Daar nog 2 uurtjes (inclusief uit- en instappen) overbruggen en dan het laatste stukje naar Amsterdam. En daar staan onze ouders op ons te wachten en is iedereen blij om elkaar weer te zien na 5,5 week .... Toch ook wel heel fijn om weer thuis te zijn!